άκου-σα

άκου τι έλεγα:

20/06/05
"...Είναι λοιπόν ορισμένοι σε αυτόν τον πλανήτη so born for a reason και για καλή μας τύχη το συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι κάποτε... Προφανώς υπάρχουν και άλλοι που ουδέποτε θα εκπληρώσουν τον προορισμό τους ..."

εδώ όλο το κείμενο.

05/07/07

Πώς μπορείς να ξέρεις ότι κάνεις το σωστό; Οτι κάνεις αυτό για το οποίο ήρθες στον κόσμο; Ή τουλάχιστον για τους περισσότερους από μας, ότι αυτό που κάνεις, το κάνεις καλά;

Το προσδοκώμενο είναι σίγουρα η επιτυχία και αυτή αποτελεί την επιβεβαίωση. Τι γίνεται όμως μέχρι να έρθει; Στην πορεία προς αυτή, κρίνεις νομίζω από το feedback, για να το θέσω με όρους τεχνοκρατικούς. Από την ανάδραση. Βλέπεις το αποτέλεσμα, αποτιμάς και προχωράς προσαρμόζοντας την πορεία σου βάσει εκτιμίσεων επί του αποτελέσματος. Είναι απλά ένας μηχανισμός διαρκούς ανατροφοδότησης.

Όλα καλά μέχρι εδώ. Τι γίνεται όμως όταν το σύστημα δεν λειτουργεί ιδανικά; Ένα σύστημα όπου τον καθοριστικό ρόλο της ανάλυσης των δεδομένων παίζει ο ίδιος μας ο εαυτός. Η λανθασμένη αποτίμηση του αποτελέσματος έχει άμεσο επακόλουθο να αποφασίζεις λάθος. Μοιραία, θα "διορθώσεις" την πορεία σου, ίσως και να αλλάξεις δρόμο. Και τώρα;

Φαντάζομαι ενα ειρωνικό, χαιρέκακο γελάκι να σκάει στα χείλη Κάποιου εκεί ψηλά... καθώς αναφωνεί: "Λυπούμεθα. Μόλις χάσατε τον προορισμό σας..."

|