4

game over+edit:εις το επανιδείν

Posted by el-ninio on 2/18/2007 04:55:00 μ.μ.
Kάπου, κάποια στιγμή εκεί έξω θα ξανασυναντηθούμε.















18/2/07
19 μήνες μετά το πρώτο μου post, χθες βράδυ ένιωσα οτι έκλεισε ένας κύκλος σ'αυτό εδώ το blog. Δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα κολάζ στιγμών που προσπαθούσα να αποτυπώνω με κείμενα, στίχους, φωτογραφίες και βίντεο. Πέρασα περιόδους αδράνειας και περιόδους έξαρσης post. Highs and lows που λέει και ένας...φίλος. Δεν με φόβησαν οι ψυχολογικές μου διακυμάνσεις, τουλάχιστον πολύ λιγότερο απ' ότι φόβησαν τους φίλους μου. Θεωρώ πάντα πιο τρομακτική την απουσία αισθημάτων, πιο τρομακτικό το συναισθηματικό κενό από τα έντονα συναισθήματα και τις εξάρσεις -άλλωστε μόνο τότε νιώθουμε ζωντανοί.
Τον τελευταίο καιρό όμως νομίζω οτι έχω πέσει σε ένα συναισθηματικό πηγάδι, τόσο βαθύ που ούτε κi εγώ δεν ξέρω πώς θα βγω ξανά στην επιφάνεια. Όμως θέλω να βγω. Κι αυτό είναι μια υπόσχεση στον ευατό μου. Αυτά που βλέπω να αποτυπώνονται στα τελευταία κείμενα δεν είναι ο εαυτός μου που θέλω να αντικρύζω γυρνώντας πίσω. Το blog αυτό λειτουργούσε πάντα σαν ένας καθρέφτης για μένα, αλλά πλεον το είδωλο με τρομάζει και δεν είμαι σίγουρη οτι είναι απόλυτα ακριβές. Δημοσιεύοντας τις εξάρσεις και μόνο η απεικόνιση της ζωής παύει να είναι αντιπροσωπευτική της καθημερινότητας, με αποτέλεσμα όσοι με γνωρίζουν να έχουν μπει σε σκέψεις. Όσο για μένα, κάθε κλικ, κάθε edit, κάθε new post μετά από άλλο ένα κείμενο απόγνωσης, θλίψης, απογοήτευσης, ανεκπλήρωτης ελπίδας μοιάζει να μου υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν άλλαξε από το τελευταίο login μου. Κάθε νέο post αυτές τις μέρες φαίνεται να απομακρύνει τις καλές μέρες, τις καλές στιγμές ακόμα πιο κάτω στη λίστα των δημοσιεύσεων. Φοβάμαι πλέον ότι αν συνεχίσω να γράφω οι καλές μέρες θα χαθούν στα έγκατα ενός archive. Κοιτώντας τη σελίδα αυτή, κοιτώντας τον εαυτό μου στην ουσία, βλέπω έναν απολογισμό που μόνο με πληγώνει. Καιρός να πάμε παρακάτω.
Ευχαριστώ τους διαδικτυακούς -και κυρίως όχι μόνο- φίλους που έκαναν τον κόπο να πατήσουν τους 25 χαρακτήρες asci που οδηγούν σ'αυτή εδώ τη σελίδα. Θα μείνει το
http://www.el-ninio.blogspot.com/ διαθέσιμο στο διαδίκτυο, πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου που θα περιπλανιέται στον ιστό. Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε και τότε να τον έχω βρει. Till then, ευχαριστώ για την ανοχή και...εις το επανιδείν._

ΣΚ

Εις το επανιδείν: Το επανιδείν είναι απαρέμφατο αορίστου του ρήματος επανορώ που σημαίνει επαναβλέπω, ξαναβλέπω. Το ρήμα ορώ (η όραση) στην αρχαία ελληνική έχει αόριστο είδον και το απαρέμφατο του αορίστου, αφού φύγει η αύξηση ε, είναι ιδείν. Τη φράση εις το επανιδείν χρησιμοποιούμε, όταν αποχωριζόμαστε από κάποιον και τον αποχαιρετούμε: πχ. Άντε, γειά σου και εις το επανιδείν (και καλή αντάμωση). Έχει την ίδια σημασία με τον γαλλικό χαιρετισμό "ο-ρεβουάρ".

|
0

living the physics

Posted by el-ninio on 2/16/2007 09:40:00 π.μ.
H στιγμή δεν είναι μονάδα χρόνου, αλλά η ώρα που φλερτάρουμε με τη ζωή

Κάπου το άκουσα, πού δεν θυμάμαι. Ελπίζω να μην κοσμεί booklet της Heaven, έχουμε και ένα προφίλ να προστατεύσουμε!

p.s. Η Φυσική ΔΕΝ είναι πάντα μια βαρετή επιστήμη doc. Just, Great Expectations ;-)



|
0

επαναφορά

Posted by el-ninio on 2/15/2007 10:06:00 π.μ.
Ταξιδιάρα ψυχή
κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω
Καιρός να δω τη δικιά μου ζωή
σ' αυτό το ταξίδι δε θα σε περιμένω
...











|
0

looking back

Posted by el-ninio on 2/14/2007 07:40:00 μ.μ.
Never look what you left behind, έλεγε στο προηγούμενο μάθημα ο Coelho, αλλά δεν τον πρόσεχα. Δε φταίω εγώ, άλλοι μου μιλούσαν....

Looking back over my shoulder
I can see that look in your eye
I never dreamed it could be over
I never wanted to say goodbye

Looking back over my shoulder
With an aching deep in my heart
...


shhhh!


|
0

seeking fortunes in the desert

Posted by el-ninio on 2/13/2007 10:51:00 μ.μ.
-Μη σκέφτεσαι αυτά που άφησες πίσω σου, είπε ο Αλχημιστής όταν άρχισαν να καλπάζουν πάνω στην άμμο της ερήμου. Τα πάντα είναι χαραγμένα στην ψυχή του κόσμου και θα παραμείνουν εκεί για πάντα.
-Οι άνθρωποι ονειρεύονται πιο πολύ την επιστροφή παρά το χωρισμό, είπε το αγόρι που σιγά σιγά εξοικειωνόταν με τη σιωπή της ερήμου.
-Αν αυτό που βρήκες αποτελείται από ύλη στην καθαρή μορφή της, ποτέ δε θα σαπίσει και θα μπορέσεις μια μέρα να επιστρέψεις, αν επρόκειτο μόνο για μια στιγμιαία λάμψη φωτός, σαν την έκρηξη ενός αστεριού τότε δεν θα βρεις τίποτε όταν επιστρέψεις. Θα έχεις δει όμως μια έκρηξη φωτός και μόνο αυτό άξιζε τον κόπο.
Paulo Coelho, Αλχημιστής


|
0

ποζάροντας...

Posted by el-ninio on 2/12/2007 12:55:00 π.μ.
Αν η ζωή μας είναι μια σειρά φωτογραφίες στο album του χρόνου,πώς είμαστε σίγουροι ότι οι καλύτερες στιγμές δεν έχουν ήδη τραβηχτεί;


|
0

Ode to.. Saturday night

Posted by el-ninio on 2/10/2007 10:02:00 μ.μ.
Honey let's go
Feels like you never have to
Honey let's go
Come down you don't really want to
Honey let's go
Stay out is all you need to
Honey let's go
Go to sleep you don't really want to

So come along and pay the price
This ain't New York this tasty slice
Whoa ho ho ho

Take a minute listen to this town
Don't you ever feel you have to come
Take a minute she won't let you down


|
0

s1ngle

Posted by el-ninio on 2/09/2007 01:28:00 μ.μ.
Η ζωή είναι γεμάτη δίκτυα.Κι αν σ΄ένα από αυτά πιαστείς;
Υπάρχει πάντα τρόπος να ξεφύγεις;
Πιστεύεις ότι αξίζει να ρισκάρεις παίζοντας ένα ακόμα παιχνίδι;Ή προτιμάς να τραβάς τις μάρκες σου όταν ακόμα κερδίζεις;
Καλωσήρθα(τε) στον κόσμο των singles!

|
0

it's a new post

Posted by el-ninio on 2/07/2007 08:08:00 μ.μ.
Breeze driftin' on by
You know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good


am I?

to Σ. είμαι όντως κυκλοθυμική ;) Σωστά διαγνώσατε γιατρέ μου!

|
0

don't you hate that?

Posted by el-ninio on 2/06/2007 09:49:00 μ.μ.
Διαβάζοντας ένα βιβλίο πόσες φορές δεν πιάνω τον εαυτό μου να έχει φύγει μακριά.Να περιπλανιέται με χαρακτήρες που έχουν αποκτήσει σάρκα και οστά, να ταξιδεύει, να τρυπώνει σε εποχές και χώρες μακρινές ή κοντινές.Να ζει για λεπτά,ώρες,μέρες-αλλού.Οι λέξεις γενούν εικόνες και οι σελίδες κόσμους που αιχμαλωτίζουν στην αγωνία,τη θλίψη,τη χαρά,τον πόνο,το γέλιο που έχτισε μια γραμματοσειρά.Κι ύστερα το βιβλίο γίνεται ταινία κι είναι όλα τόσο γνώριμα μα τόσο αλλαγμένα.Περιέργο συναίσθημα.

Σήμερα έζησα κάτι άλλο: είδα τις μελωδίες να γίνονται εικόνα. Τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν και το πολυακουσμένο soundtrack συνδέθηκε με τα κινηματογραφικά καρέ...Και θα μου πεις,μα καλά το ίδιο δεν είναι ένα video clip. Καμία σχέση.Μόνο μη με ρωτήσεις γιατί.Μήπως τελικά προτιμούσα η μουσική αυτή να παίζει background της δικής μου ζωής, soundtrack δεμένο με βράδια που δεν ξέρω πότε τελοσπάντων θα ξεχάσω....



Mia: Don't you hate that?
Vincent: What?
Mia: Uncomfortable silences. Why do we feel it's necessary to yak about bullshit in order to be comfortable?
Vincent: I don't know. That's a good question.
Mia: That's when you know you've found somebody special. When you can just shut the fuck up for a minute and comfortably enjoy the silence.



|
0

did i say that i loathe you?

Posted by el-ninio on 2/04/2007 11:49:00 μ.μ.
And so it is
Just like you said it would be
Life goes easy on me
Most of the time
And so it is
The shorter story
No love, no glory
No hero in her sky

'til... ;-)


|
0

In the day nothing matters

Posted by el-ninio on 2/03/2007 02:00:00 π.μ.
όλα εκείνα τα μικρά που απέκτησαν νόημα κάποτε..ξαφνικά τα κοιτώ και σκέφτομαι πως σε λίγο θα μοιάζουν τίποτα.Πως στα μάτια των άλλων ήταν πάντα τίποτα.MB σ'ενα mp3 χωρίς νόημα,στίχοι αδιάφοροι σ'ένα τραγούδι που ξέμεινε σε κάποια playlist,ένα ακόμα jpeg στο αχανές διαδίκτυο...Κάποτε μια κουβέντα, ένα βλέμμα φαίνεται άρκησε για να τους χαρίσει πνοή, μια σύντομη ύπαρξη.Ύπαρξη υπό προϋποθέσεις,ύπαρξη για μας και μόνο.Μας περίμεναν άραγε για να τα ανακαλύψουμε,να αποκτήσουν υπόσταση για μας;Έπαψαν να υπάρχουν μαζι μας ή είναι ακόμα μια εγωκεντρική ιδέα μου;Ένα σύμπαν άυλων πραγμάτων που περιστράφηκε για λίγο γύρω μας.Μικροπράγματα στα οποία χαρίσαμε για λίγο "ένα κομμάτι ζωή", για να γίνουν τελικά για μας όλος ο κόσμος μας.
For your eyes only
For your ears only


I live among the creatures of the night
I haven't got the will to try and fight
Against a new tomorrow
So I guess I'll just believe it
That tomorrow never knows



|
0

words destroy the moment

Posted by el-ninio on 2/02/2007 07:08:00 μ.μ.
...and carry it away

|

Copyright © 2009 θείο βρέφος All rights reserved. Theme by Laptop Geek. .