εκτός τόπου και χρόνου

Σήμερα είμαι στη Θεσσαλονίκη. Ζω στην εστία και δίνω μαθήματα-πότε διαβάζω δεν ξέρω. Αλλά έχω πολλά προβλήματα, κυρίως αισθηματικά και δεν έχω και πολλά λεφτά. Πίνω όμως καφέδες, ψωνίζω και γενικά περνάω καλά.

Το streaming με έβαλε στη μηχανή του χρόνου και ξέθαψα από τη σκόνη το σήριαλ '504 χλμ βόρεια της Αθήνας'. Τώρα πώς η Θεσσαλονίκη προσδιορίζεται γεωγραφικά σχετικά με την Αθήνα δεν το κατάλαβα. Ίσως φταίει ότι είμαι ακόμα στο τρίτο επεισόδιο.

σήμερα είμαι επίσης πολίτης του κόσμου. Tου διαδικτυακού πλανήτη-συγκεκριμένα. Θλίβομαι που η Lilly Allen έχει κατάθλιψη (και που διαθέτει δικό της show: "Lilly Allen & Friends", όπως έμαθα από σπόντα), μηδιώ που νέο μοντέλο της Louis Vuiton είναι ο Keith Richards, εκπλήσσομαι που απαγορεύτηκε η προβολή του νέου βιντεοκλίπ των Gnarls Barkley από το φόβο πρόκλησης επιληπτικών κρίσεων.

Σερφάρω (φςςςςς) ακατάπαυστα και επί ώρες πίνω καφέ ανάμεσα σε δεκάδες tab.

Κοινώς, σήμερα είμαι παντού εκτος από τα ΣΗΕ. Αυτά που πρέπει δηλαδή να διαβάζω. Την επόμενη Κυριακή τέτοια ώρα θα μπορώ άνετα να βλέπω 16 επεισόδια σερί χωρίς τύψεις. Να ξενυχτάω ανελέτητα χωρίς να κοιτάω την ώρα. Όμως το χάζεμα έχει άλλη χάρη όταν είναι καταστροφικό. Έχει κάτι από απαγορευμένο. Επιπλέον, θα οδηγήσει μαθηματικά στη δημιουργία άγχους και νομίζω ότι υποσυνείδητα επιδιώκω να δώσω στα ΣΗΕ μια δόση αδρεναλίνης.

Ο βραδυνός απολογισμός της μέρας κλείνει με την καταμέτρηση των σελίδων που πρόφτασαν να περάσουν μπροστά από τα μάτια μου -όχι απαραίτητα και από το μυαλό μου- και τον υπολογισμό της απόκλισης από τον στόχο της ημέρας. Τελευταία η απόκλιση είναι διψήφιο νούμερο.

Έξω ξημέρωσε εδώ και ώρες ο λαμπρότερος ήλιος που λούζει στο φως το Σαρωνικό και μαζί το δωμάτιό μου. Στον ορίζοντα μια διαύγεια ανεπανάληπτη.

Σήμερα είμαι εκτός τόπου και χρόνου.

|