μεγαλώσαμε..!

Μετά τις πυρετώδεις προετοιμασίες με δόξα και τιμή γιόρτασα -επί τριημέρου- τη συμπλήρωση ενός ακόμα έτους παρουσίας μου στη γη (πωωωω!).
Στον κόσμο ήρθα 13 του μήνα, για φέτος ημέρα Κυριακή, αλλά εξαιτίας ανυπέρβλητων παραγόντων ο εορτασμός μετετέθει για την Παρασκευή...
Η κατάληξη ήταν να ακούσω 150 χρόνια πολλά την Παρασκευή ("παιδιά δεν είναι σήμερα,αλλά ευχαριστώ!"), μερικά ακόμα το Σάββατο από αυτούς που παρέκλιναν για λίγο και από τους καλούς φίλους που στις 12 το βράδυ όταν ξημέρωνε κυριακή με ξύπνησαν εν ώρα eurovision -τόσο χώμα ήμουν- με σαμπάνιες για το τραγουδάκι και τέλος τα τελευταία χρόνια πολλά την Κυριακή, από τους...συντηρητικούς και συνεπείς!
Σήμερα, οι συνάδελφοί μου με ασπάζονται για χρόνια πολλά! Αύριο Τρίτη, θα μου κακοφανεί αν κανείς δεν μου ευχηθεί! αλήθεια!
Άκουσα την ευχή τόσες φορές κι όμως δεν υπήρξε χρόνος να σκεφτώ ότι μεγάλωσα. Μόνο τώρα, νυσταγμένο πρωινό Δευτέρας μετά από ένα ακόμα "εορταστικό" ξενύχτι, είμαι σε θέση να κάνω έναν απολογισμό...
και απόφάσισα.

Χρόνια πολλά, ε;
Δεν θα σταθώ στα πολλά-υπερφύαλα θα τα σνομπάρω. Θα σταθώ στα καλά. Θα σταθώ στα ευτυχισμένα. Μακάρι του χρόνου τέτοια εποχή, να με βρούν τα 23 όσο ευτυχισμένη είμαι σήμερα, μαζί με ανθρώπους που αγαπάω και στους οποίους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα έκαναν για μένα όλες αυτές τις μέρες! Κι αν έκανα μια ευχή όταν φυσούσα τα κεράκια ήταν να κρατήσει η γλυκιά γεύση των τελευταίων 24ώρων μέχρι του χρόνου το Μάιο! Τουρτίτσα κανείς;
Χρόνια μου πολλά

|