0
...ακόμα ταξιδεύω!
Posted by el-ninio
on
5/09/2007 10:06:00 π.μ.
ένα μήνα μετά το τελευταίο post..ακόμα ταξιδεύω!
|
τελευταίος προορισμός το "τακτοποιημένο" Μόναχο
Dennis, λες να καταλήξω ταξιδιωτικός ρεπόρτερ? Ένα βιογραφικούλι για το Icons κ. Δούση;
Τι δουλειά έχει τελοσπάντων ένα τσούρμο ασυμμάζευτων φοιτητών στην ήσυχη βαυαρική πρωτεύσουσα;
Σίγουρα δεν αναζητούσαμε το Μόναχο του Λουδοβίκου, του Μαξιμιλιανού, των δυναστειών της Σαβοϊας. Δεν μπορώ να πω πως γνωρίσμε το Μόναχου του Λευκού Ρόδου του Χιτλερ -τεχνιέντως αποφύγαμε την επίσκεψη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου, δεν μας φανερώθηκε το Μόναχο του Θεάτρου και των Τέχνών, της Όπερας και των φιλοσόφων. Το Μόναχο του Βάγκνερ, του Στράους δεν το είδαμε ποτέ.
Είδαμε όμως το Μόναχο των Ηofbrauhaus και Paulaner, εκεί όπου η μπύρα έρρεε άφθονη και συνδυαζόταν υπέροχα με τα "μεγάλα βαυαρικά κουλούρια" τα μεσημέρια στα beergarden. Ψάξαμε το Μόναχο by night (door nacht μήπως;) όταν οι Γερμανοί αφήνουν πίσω τα σκληρά ωράρια εργασίας της Siemens, της BMW, της Allianz. Με μισόλιτρο ποτήρι weissbier ανά χείρας, το συντηρητικό προφίλ τους προδίδουν τα αναψοκκινισμένα μάγουλα. Γυρίσαμε την πόλη απ'άκρη σ' άκρη στη σέλα νοικιασμένων ποδηλάτων για να χαζέψουμε τα αμέτρητα πάρκα, να ξαπλώσουμε σε κάθε εκτάριο γκαζόν, να στηθούμε για φωτογραφία σε κάθε γέφυρα του Ίζαρ. Στριφογυρίσαμε στην Marienplatz, τη διασημότερη πλατεία τόσες φορές ώστε να χάσω τον προσανατολισμό μου (δε θέλω σχόλια!). Περπατήσαμε την Theressien Straβe πάνω κάτω μετρώντας τόσα χλμ που πλέον φαντάζει οικεία όσο η Ερμού. Κεράσαμε και μεθύσαμε με ούζο τους Ευρωπαίους Ερασμίτες (~o,η φοιτητής αλλοδαπής συμμετέχων στο πρόγραμμα Erasmus-Η ορθότητα του όρου ελέγχεται, κι ας επιμένουν ορισμένοι!) . Απαρνηθήκαμε τα γερμανικά strudel για τα sandwitch μοτσαρέλας και τον γερμανικό καφέ για τα αμερικανόφερτα starbucks. Τραβήξαμε gigabyte φωτογραφιών που δεν απεικονίζουν ούτε μισό μνημείο παρά μόνο (χαζο)χαρούμενα πρόσωπα! Σνομπάραμε τις προθήκες των τεχνουργημάτων του Deutches Museum για το παγκάκι της ψυχανάλυσης.Σταματήσαμε να ψωνίζουμε -και να αλλάζουμε τα αγορασμένα μην σου πω!- μόνο όταν η ταμείας ανακοίνωνε κατάκοπη σε σπαστά αγγλικά "i'm sorry we 're closed", για να σπαταλήσουμε τελικά στο γερμανικό έδαφος και το τελευταίο cent των πορτοφολιών μας, σε μπαλίτσες της Bayern και σοκολάτες, λίγα λεπτά πριν την απογείωση...
Dennis, λες να καταλήξω ταξιδιωτικός ρεπόρτερ? Ένα βιογραφικούλι για το Icons κ. Δούση;
Τι δουλειά έχει τελοσπάντων ένα τσούρμο ασυμμάζευτων φοιτητών στην ήσυχη βαυαρική πρωτεύσουσα;
Σίγουρα δεν αναζητούσαμε το Μόναχο του Λουδοβίκου, του Μαξιμιλιανού, των δυναστειών της Σαβοϊας. Δεν μπορώ να πω πως γνωρίσμε το Μόναχου του Λευκού Ρόδου του Χιτλερ -τεχνιέντως αποφύγαμε την επίσκεψη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου, δεν μας φανερώθηκε το Μόναχο του Θεάτρου και των Τέχνών, της Όπερας και των φιλοσόφων. Το Μόναχο του Βάγκνερ, του Στράους δεν το είδαμε ποτέ.
Είδαμε όμως το Μόναχο των Ηofbrauhaus και Paulaner, εκεί όπου η μπύρα έρρεε άφθονη και συνδυαζόταν υπέροχα με τα "μεγάλα βαυαρικά κουλούρια" τα μεσημέρια στα beergarden. Ψάξαμε το Μόναχο by night (door nacht μήπως;) όταν οι Γερμανοί αφήνουν πίσω τα σκληρά ωράρια εργασίας της Siemens, της BMW, της Allianz. Με μισόλιτρο ποτήρι weissbier ανά χείρας, το συντηρητικό προφίλ τους προδίδουν τα αναψοκκινισμένα μάγουλα. Γυρίσαμε την πόλη απ'άκρη σ' άκρη στη σέλα νοικιασμένων ποδηλάτων για να χαζέψουμε τα αμέτρητα πάρκα, να ξαπλώσουμε σε κάθε εκτάριο γκαζόν, να στηθούμε για φωτογραφία σε κάθε γέφυρα του Ίζαρ. Στριφογυρίσαμε στην Marienplatz, τη διασημότερη πλατεία τόσες φορές ώστε να χάσω τον προσανατολισμό μου (δε θέλω σχόλια!). Περπατήσαμε την Theressien Straβe πάνω κάτω μετρώντας τόσα χλμ που πλέον φαντάζει οικεία όσο η Ερμού. Κεράσαμε και μεθύσαμε με ούζο τους Ευρωπαίους Ερασμίτες (~o,η φοιτητής αλλοδαπής συμμετέχων στο πρόγραμμα Erasmus-Η ορθότητα του όρου ελέγχεται, κι ας επιμένουν ορισμένοι!) . Απαρνηθήκαμε τα γερμανικά strudel για τα sandwitch μοτσαρέλας και τον γερμανικό καφέ για τα αμερικανόφερτα starbucks. Τραβήξαμε gigabyte φωτογραφιών που δεν απεικονίζουν ούτε μισό μνημείο παρά μόνο (χαζο)χαρούμενα πρόσωπα! Σνομπάραμε τις προθήκες των τεχνουργημάτων του Deutches Museum για το παγκάκι της ψυχανάλυσης.Σταματήσαμε να ψωνίζουμε -και να αλλάζουμε τα αγορασμένα μην σου πω!- μόνο όταν η ταμείας ανακοίνωνε κατάκοπη σε σπαστά αγγλικά "i'm sorry we 're closed", για να σπαταλήσουμε τελικά στο γερμανικό έδαφος και το τελευταίο cent των πορτοφολιών μας, σε μπαλίτσες της Bayern και σοκολάτες, λίγα λεπτά πριν την απογείωση...
Danke Δ. για όλα!
Υ.Γ. (κλασικόν): δεν τολμώ να βάλω soundtrack το καθ'όλα γερμανικό vas vas!ναι ντε, ο Παρασκευάς που συνόδευε τις περιπλανίσεις μας στο U-ban!
|