Welcome to California

Ένα ταξίδι ατέλειωτο. Το ξημέρωμα της Τρίτης μας βρήκε στο check-in της Lufthansa στο Ε.Βενιζέλος. Μόλις 3 ώρες μετά τρώγαμε πρωινό χαζεύοντας τράπεζες και χρηματιστήρια στην εμπορική Φρανκφούρτη περιμένοντας τη μεσημερινή ανταπόκριση για San Francisco. 11 ώρες στο αεροπλάνο και ήταν ακόμα απόγευμα τρίτης όταν προσγειωθήκαμε, at US ground.

Ό ένας έλεγχος διαβατηρίων διαδεχόταν τον προηγούμενο

Το ίδιο και τα γεύματα εν πτήσει.

Το ίδιο και η νύχτα τη μέρα.

Βόρεια, προς Γροιλανδία, ο ήλιος χάθηκε για να ανατείλει και πάλι πάνω από τον Καναδά.

Η μακρύτερη μέρα της ζωής μου.

Στην California λοιπόν.

Είδαμε και πάθαμε να πείσουμε τους Αμερικάνους να μας δεχτούν στην πατρίδα τους. Από τον υπάλληλο στην Αμερικάνικη πρεσβεία που ενέκρινε τη βίσα, ως τον terminal inspector στο αεροδρόμιο που επέδειξε αξιοζήλευτη περιέργεια για το σκοπό του ταξιδιού μας, τη διάρκεια της διαμονής μας, το τόπο κατοικίας μας ως και για τις σπουδές μας.

Να μαι λοιπόν, να σέρνω το trolley με τις αποσκευές στους διαδρόμους του SFO Airport, να δοκιμάζω τα μαξιλάρια στα ράφια του Walmart και να αναζητώ εις μάτην κρέμα γάλακτος στο αχανές Costco.

Εδώ που όλα βγαίνουν σε size XL. Από τις family συσκευασίες μπισκότων oreo ως τα γαλόνια χυμών και από τις ατέλειωτες μερίδες buritos των Taco Bell ως τους αχανείς αυτοκινητοδρόμους των αριθμημένων US routes.

Το ρολόι μου δείχνει 4.30 a.m.

Η ώρα προστάζει ύπνο, οι βιορυθμοί όμως αρνούνται να συντονιστούν στο GMT-8

Οι φίλοι μου, ανθρωπάκια στις επαφές του msn, κάνουν sign out και sign in, ξυπνάνε και κοιμούνται, δουλεύουν και σχολάνε, βγαίνουν και επιστρέφουν. Χιλιάδες μίλια μακριά, στην Ελλάδα η ζωή τρέχει 10 ώρες μπροστά από εμάς και προσπαθούμε να την προλάβουμε με instant messages και online calls.

Ξημερώνει.

California, here we've come!

:)

|