Random Access Memory

"Θυμάσαι; πέρισυ περίπου τέτοια εποχή, καθόμασταν στο ίδιο ακριβώς σημείο". Μου έδειξε ένα παγκάκι. Bράδυ του Ιουνίου, χαζεύαμε την ίδια θέα, το φεγγάρι ήταν και τότε μισογεμάτο και τότε, υποθέτω, κρύωνα.

Υποθέτω,γιατί δεν θυμάμαι τίποτα. Ένα σκηνικό που μου φέρνει στο μυαλό διάφορα και ταυτόχρονα τίποτα συγκεκριμένο. Το (ξανά)ζησα,λοιπόν χθες δίχως την παραμικρή αίσθηση dejavu. Ένα μάτσο νευρικά κύτταρα έχασαν την πληροφορία; Το ερέθισμα από τα αισθητικά νεύρα δεν βρήκε ποτέ την περιοχή του εγκεφάλου που φύλασε την πληροφορία 'βράδυ ιουνίου στο λυκαβηττό' για να συνδυαστεί και να...θυμηθώ, ή μήπως εκείνη η νύχτα δεν αποτυπώθηκε ποτέ;

Όλη αυτή η ανεξερεύνητη πολυπλοκότητα με τρομάζει.

Τι αποτύπωμα αφήνουν τελικά πάνω μας οι στιγμές, τα γεγονότα, τα όσα ζήσαμε; Κι όταν η εγκεφαλική δραστηριότητα αδυνατεί να τα επαναφέρει από τη μνήμη, ως μη γενόμενα, αυτά υπάρχουν κάπου μέσα μας; Έχουν αφήσει αναλείωτο στίγμα; Αυτός ο μυστηριώδης χώρος αποθήκευσης των στιγμών είναι τελικά η ψυχή; Η προσωπικότητα;

Δεν μιλάω για γεγονότα συνταρακτικά που αποβλήθηκαν από τη μνήμη από έναν μηχανισμό αυτοπροστασίας. Μιλάω για στιγμές της καθημερινότητας, μιλάω για ένα βράδυ, ένα παγκάκι και μια αγκαλιά. Κι όταν ξαναζεις μια στιγμή -όταν ξανατρέχει το ίδιο loop θα έλεγαν οι πληροφορικάριοι- είναι το εξαγώμενο το ίδιο; Θα γεννηθούν και πάλι τα ίδια συναισθήματα ως τέλεια συνάρτηση; Η επίδραση εντελώς παρόμοιων ερεθισμάτων στο σύνολο των νευρώνων του εγκεφάλου θα επάγει τις ίδιες ώσεις, θα οδηγήσει στην έκκριση των ίδιων ορμονών που ονομάζουμε συναισθήματα; Μια στιγμή θα μπορούσε τότε να αναπαράχθεί και τίποτα δε θα ταν μοναδικό, θα μου απαντήσω.

Αν μετά από ένα ατύχημα, η μνήμη μας χαθεί για πάντα, παύουμε να είμαστε αυτοί που είμασταν; Όλα όσα ζήσαμε έχουν αφήσει το στίγμα τους στη διάπλαση του 'εαυτού' ή μήπως είμαστε οι αναμνήσεις μας;

Μάλλον αυτό το κείμενο θα έπρεπε να φέρει τίτλο 'Τέσσερις παράγραφοι που ρωτάνε". Πίσω στην Οργάνωση και Σχεδίαση Υπολογιστών: Αξιοποίηση και Ιεραρχία της Μνήμης, εκεί όπου μια αστοχία της μνήμης κοστίζει μόνο σε byte.

|