0
Κλειστόν, λόγω ...διάκοπών
Posted by el-ninio
on
9/09/2005 12:24:00 π.μ.
Κάθε φορά που ανοίγω τον firefox (είμεθα advanced user, γιατί να το κρύψομεν...) τρέχω να προφτάσω να πληκτρολογήσω μια οποιαδήποτε διεύθυνση στη μπάρα προτού προλάβει να φορτώσει το homepage. Καλά υποθέτεις φίλε αναγνώστη, homepage αποτελεί η παρούσα πολύπαθη σελίδα. Λες κι αν προλάβει να εμφανιστεί το μαύρο φόντο του blog αμέσως νιώθω τύψεις να με κατακλύζουν για την εγκατάλειψη που έχω απλόχερα χαρίσει στη σελιδούλα μου...
Είναι λες και η Βαμπούλη, η ελαφρώς-χοντρή, ελαφρώς-άσχημη,ελαφρώς-τρομαχτική μαθηματικός μου στο Γυμνάσιο είναι ξανά μπροστά μου με σάρκα και οστά έτοιμη να με κατακρεουργίσει που παρουσιάζομαι "άγραφτη" και "αδιάβαστη" , τείνοντάς μου απειλητικά το τρίγωνο γίγα που χρησιμοποιεί για να χαράσει σχήματα στον πίνακα. Η αμελής. Μυαλό δε βάζω. απλά αγνοώ το πρόβλημα. έσφαλα, το ξέρω.(παύση). Δεν θα ξαναγίνει. (γελάκι)
τα κριτήρια ομοιότητας τριγώνων δέκα φορές και καθάρισα?
Κατα τ' άλλα αεροπλάνα πέφτουν πόλεις εξαφανίζονται από το χάρτη και εγώ ακλόνιτα i do need vacations (ναι κι άλλες, υπάρχει πρόβλημα?) , όλα είναι ακριβώς όπως τα άφησες. Ο τραπεζικός μου λογαρισμός μόνο είναι ελαφρότερος κατά μια τάξη ψηφίων. Προειδοποίηση: αν έχεις πάρει την απόφαση (no kiding?) να διαβάζεις το πόνημα μου get used στην ιδέα της ανελέητης γκρίνιας, του συνεχούς παράπονου και της αδιάκοπης κούρασης. Γκρινιάρα είμαι και φαίνομαι! κι ονειρεύομαι...
Πηγμένη στην κηφισίας, αφού έχω κιόλας βαρεθεί να περιεργάζομαι την καράφλα του κυρίου στο μπλέ νισάν, έχοντας μετρήσει με χαιρεκακία όλες τις γρατζουνιές στο φρεσκοπλυμμένο τζίπ του εκνευριστικά πλούσιου-εκνευριστικά γοητευτικού γιάπη, ονειρεύομαι αστακομακαρονάδες στης Κούλας στην Απολλωνία, τσαλαβουτάω στα κρυστάλλινα νερά του Τσιγκράδου και τρέχω αλαφιασμένη να προλάβω το καϊκι του Καπετάν Γιάγκου για το γύρο του νησιού....πάντα μα πάντα χάνω το πλοίο της επιστροφής ορκιζόμενη αιώνιες διακοπές υπό τον καυτό ήλιο της Μύλου.
το φανάρι θα ανάψει, το καναρινί κεφάλι που φωσφορίζει μέσα απ' το παρπρίζ θα πατήσει το συμπλέκτη και στη συνέχεια το γκάζι και ο γιάπης θα κορνάρει νευρικά...
έγραψα έγραψα και τίποτα δεν είπα
τίποτα για τη νέα μου δουλίτσα
τίποτα για την εξεταστική που απειλεί να με ισοπεδώσει
και ολίγα από διακοπές
απαράδεκτη. μυαλό δεν βάζω. τελεία. και παύλα ._
Είναι λες και η Βαμπούλη, η ελαφρώς-χοντρή, ελαφρώς-άσχημη,ελαφρώς-τρομαχτική μαθηματικός μου στο Γυμνάσιο είναι ξανά μπροστά μου με σάρκα και οστά έτοιμη να με κατακρεουργίσει που παρουσιάζομαι "άγραφτη" και "αδιάβαστη" , τείνοντάς μου απειλητικά το τρίγωνο γίγα που χρησιμοποιεί για να χαράσει σχήματα στον πίνακα. Η αμελής. Μυαλό δε βάζω. απλά αγνοώ το πρόβλημα. έσφαλα, το ξέρω.(παύση). Δεν θα ξαναγίνει. (γελάκι)
τα κριτήρια ομοιότητας τριγώνων δέκα φορές και καθάρισα?
Κατα τ' άλλα αεροπλάνα πέφτουν πόλεις εξαφανίζονται από το χάρτη και εγώ ακλόνιτα i do need vacations (ναι κι άλλες, υπάρχει πρόβλημα?) , όλα είναι ακριβώς όπως τα άφησες. Ο τραπεζικός μου λογαρισμός μόνο είναι ελαφρότερος κατά μια τάξη ψηφίων. Προειδοποίηση: αν έχεις πάρει την απόφαση (no kiding?) να διαβάζεις το πόνημα μου get used στην ιδέα της ανελέητης γκρίνιας, του συνεχούς παράπονου και της αδιάκοπης κούρασης. Γκρινιάρα είμαι και φαίνομαι! κι ονειρεύομαι...
Πηγμένη στην κηφισίας, αφού έχω κιόλας βαρεθεί να περιεργάζομαι την καράφλα του κυρίου στο μπλέ νισάν, έχοντας μετρήσει με χαιρεκακία όλες τις γρατζουνιές στο φρεσκοπλυμμένο τζίπ του εκνευριστικά πλούσιου-εκνευριστικά γοητευτικού γιάπη, ονειρεύομαι αστακομακαρονάδες στης Κούλας στην Απολλωνία, τσαλαβουτάω στα κρυστάλλινα νερά του Τσιγκράδου και τρέχω αλαφιασμένη να προλάβω το καϊκι του Καπετάν Γιάγκου για το γύρο του νησιού....πάντα μα πάντα χάνω το πλοίο της επιστροφής ορκιζόμενη αιώνιες διακοπές υπό τον καυτό ήλιο της Μύλου.
το φανάρι θα ανάψει, το καναρινί κεφάλι που φωσφορίζει μέσα απ' το παρπρίζ θα πατήσει το συμπλέκτη και στη συνέχεια το γκάζι και ο γιάπης θα κορνάρει νευρικά...
έγραψα έγραψα και τίποτα δεν είπα
τίποτα για τη νέα μου δουλίτσα
τίποτα για την εξεταστική που απειλεί να με ισοπεδώσει
και ολίγα από διακοπές
απαράδεκτη. μυαλό δεν βάζω. τελεία. και παύλα ._