1
το χαμένο ηλιοβασίλεμα
Posted by el-ninio
on
6/20/2005 07:46:00 μ.μ.
Δευτέρα απόγευμα...δύση και τα παλιοσύνεφα κρύβουν τον κίτρινο δίσκο που ανυπομονεί να χυθεί στη θάλλασα παρασύροντας τη ζέστη της μέρας.Τσαντίζομαι για κάθε ηλιοβασίλεμα που χάνω.Ας είναι.Η μελωδική φωνή της Νταϊάνας Ρος-που τη θυμήθηκαν θεέ μου?- συντροφεύει τη ν πιο μίζερη και αντιπαραγωγική ώρα της μέρας.ώρα ελλάδος 8 παρά δέκα.Δεν είναι μέρα,δεν είναι νύχτα...στις 8 παρά δέκα ωφείλεις να είσαι χωμένος σε μια ανοιγμένη ντουλάπα διαλέγοντας την τέλεια μπλούζα για το μαύρο παντελόνι, να αρωματίζεσαι μπροστά στον καθρέφτη, να κοιτάς αγχωμένα την ώρα-προλαβαίνω?, να ρίχνεις μια τελευταία ματιά στο πρόγραμμα των σινεμά.έξοδος προ των πυλών.Στις 8 παρά δέκα η μουσική παίζει απλά για να παίζει και εσύ δεν της χαρίζεις την παραμικρή προσοχή....Εκτός...
Εκτός αν την Τετάρτη σε περιμένει ένα σφραγισμένο δίφυλλο που θα κρίνει αν οι φρεσκοαποκτημένες γνώσεις σου από το ψευτο-διάβασμα τετρακοσίων σελίδων σε τρείς μέρες αρκεί για να σου χαρίσει την παγκόσμια φοιτητική σταθέρα,το πολυπόθητο πενταράκι ή θεού θέλοντος και επιτηρητή επιτρέποντως κάτι περισσότερο...
Αφόρητα βαρετές σελίδες μικροηλεκτρονικών κυκλωμάτων...Αφορμή ζητά το μυαλό για να ξεφύγει.Στις 8 παρά δέκα του τη δίνει η Νταϊάνα Ρος που ταξίδεψε στα FM για να γαργαλίσει το αυτί μου και να με απαλλάξ... ε... αποσπάσει από την ανάλυση των κυκλωματικών διόδων.
Η Νταϊάνα Ρος ήρθε σ'αυτόν τον κόσμο καλούμενη να επιτελέσει ένα και μοναδικό σκοπό.Είναι λοιπόν ορισμένοι σε αυτόν τον πλανήτη so born for a reason και για καλή μας τύχη το συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι κάποτε... Προφανώς θα υπήρχαν και άλλοι που ουδέποτε θα εκπληρώσουν τον προορισμό τους και που στερούν την ανθρωπότητα από τις υπηρεσίες τους. τι θα συνέβαινε -προφανώς θα αναρωτήθηκαν και άλλοι εξυπνότεροι από μένα νωρίτερα- αν ο Γκράχαμ Μπελ βοσκούσε πρόβατα ή ο Παστέρ ζωγράφιζε ηλιοβασιλέματα, ο Φλέμινγκ ήταν κουρέας και ο Έντισον ψαράς; Το μόνο σίγουρο ότι εγώ θα διατύπωνα τους ημι-βλακώδεις προβλιματισμούς μου σε χαρτιά υπό το φως των κεριών...
Και καλά για εμάς τους υπόλοιπους θνητούς δεν προβλέπει τίποτα ο Μεγαλοδύναμος; Εμείς δηλαδή γεννιόμαστε, ταλαιπωρούμε τους έρμους που μας αναθρέφουν,σκιζόμαστε στη ρουτίνα της καθημερινότητας, σιχτιρίζουμε για το φουσκωμένο λογαριασμό του ΟΤΕ (no offence Mr. Bell) απλά και μόνο για να γίνουμε αστρική σκόνη χωρίς να έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε ούτε λίγο το ρούν των πραγμάτων ...?
...αν είναι το σύμπαν να αγνοήσει παντελώς το πέρασμα μου από τη γήινη πραγματικότητα τουλάχιστον χωρίς να με αφήσει να το αλλάξω ούτε λιγουλάκι, τουλάχιστον ας με αφήσει να το κατανοήσω όσο μπορώ με το φτωχό μου το μυαλό που ούτε τις διόδους Zener δεν μπορεί να συλλάβει, ας μου ξεδιπλώσει το μεγαλείο του...Στην τελική τι ζήτησα?Ένα ηλιοβασίλεμα,διάολε!
|
Εκτός αν την Τετάρτη σε περιμένει ένα σφραγισμένο δίφυλλο που θα κρίνει αν οι φρεσκοαποκτημένες γνώσεις σου από το ψευτο-διάβασμα τετρακοσίων σελίδων σε τρείς μέρες αρκεί για να σου χαρίσει την παγκόσμια φοιτητική σταθέρα,το πολυπόθητο πενταράκι ή θεού θέλοντος και επιτηρητή επιτρέποντως κάτι περισσότερο...
Αφόρητα βαρετές σελίδες μικροηλεκτρονικών κυκλωμάτων...Αφορμή ζητά το μυαλό για να ξεφύγει.Στις 8 παρά δέκα του τη δίνει η Νταϊάνα Ρος που ταξίδεψε στα FM για να γαργαλίσει το αυτί μου και να με απαλλάξ... ε... αποσπάσει από την ανάλυση των κυκλωματικών διόδων.
Η Νταϊάνα Ρος ήρθε σ'αυτόν τον κόσμο καλούμενη να επιτελέσει ένα και μοναδικό σκοπό.Είναι λοιπόν ορισμένοι σε αυτόν τον πλανήτη so born for a reason και για καλή μας τύχη το συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι κάποτε... Προφανώς θα υπήρχαν και άλλοι που ουδέποτε θα εκπληρώσουν τον προορισμό τους και που στερούν την ανθρωπότητα από τις υπηρεσίες τους. τι θα συνέβαινε -προφανώς θα αναρωτήθηκαν και άλλοι εξυπνότεροι από μένα νωρίτερα- αν ο Γκράχαμ Μπελ βοσκούσε πρόβατα ή ο Παστέρ ζωγράφιζε ηλιοβασιλέματα, ο Φλέμινγκ ήταν κουρέας και ο Έντισον ψαράς; Το μόνο σίγουρο ότι εγώ θα διατύπωνα τους ημι-βλακώδεις προβλιματισμούς μου σε χαρτιά υπό το φως των κεριών...
Και καλά για εμάς τους υπόλοιπους θνητούς δεν προβλέπει τίποτα ο Μεγαλοδύναμος; Εμείς δηλαδή γεννιόμαστε, ταλαιπωρούμε τους έρμους που μας αναθρέφουν,σκιζόμαστε στη ρουτίνα της καθημερινότητας, σιχτιρίζουμε για το φουσκωμένο λογαριασμό του ΟΤΕ (no offence Mr. Bell) απλά και μόνο για να γίνουμε αστρική σκόνη χωρίς να έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε ούτε λίγο το ρούν των πραγμάτων ...?
...αν είναι το σύμπαν να αγνοήσει παντελώς το πέρασμα μου από τη γήινη πραγματικότητα τουλάχιστον χωρίς να με αφήσει να το αλλάξω ούτε λιγουλάκι, τουλάχιστον ας με αφήσει να το κατανοήσω όσο μπορώ με το φτωχό μου το μυαλό που ούτε τις διόδους Zener δεν μπορεί να συλλάβει, ας μου ξεδιπλώσει το μεγαλείο του...Στην τελική τι ζήτησα?Ένα ηλιοβασίλεμα,διάολε!
|
