θείο βρέφος

"don't cry because it's over, smile because you lived it"
φεύγοντας...
λίγο πριν κλείσει η πόρτα, λίγο πριν σβήσει η γεύση της chimay, λίγο πριν ξεχάσω τη διαδρομή από το downtown Palo Alto για τo σπίτι.
Το skouliki, το Caltrain, η βόλτα με τα ποδήλατα στη Bryant.
Τα burger...κ πόσα ακόμα που ζαλισμένη δεν μπορώ να θυμηθώ.
'it don't matter, no' μοναδικό τραγούδι στην playlist.
δολάρια στις τσέπες και οι τσάντες γεμάτα με quarters. Η Ελλάδα να κοιμάται και να ξυπνάει στο msn και στο wifi.
Τα ρολόγια μας να τρέχουν μπροστά.
Οι σκέψεις μας πότε μπροστά και πότε πίσω. Πότε στο μέλλον και στα απίστευτα σχέδια και πότε σε αυτά που έμειναν πίσω. Και σε όλα όσα θα μπορούσαμε να αφήσουμε πίσω.
Θα μπορούσαμε; Θα το κάνουμε;
Κι εμείς λοιπόν για το American Dream?

written 11/1/2008 , @ CA
published 18/1/2008, in Greece

|