Δίνεις μάθημα Δευτέρα πρωί,έχοντας δώσει το προηγούμενο (με ομολογουμένως τεράστια επιτυχία!) την Παρασκευή πρωί.Έχεις γυρίσει σπίτι Παρασκευή μεσημέρι όλο αισιοδοξία (παραδόξως,λαμβάνοντας υπόψιν τι έχει προηγηθεί!) ότι για το επόμενο μάθημα θα οργανωθείς,θα κατανείμεις το χρόνο και προπάντων ΔΕΝ θα τα αφήσεις όλα την για την τελευταία στιγμή!
πες πως δεν το 'πα...
Κατανέμω λοιπόν κι εγώ ύλη 2 βιβλίων σε ίσες "ποσότητες" ανούσιων γεμάτων ολοκληρώματα σελίδων.Η μοιρασιά κλείνει στις 120 σελίδες ημερησίως (!) για τρεις μέρες (πρίν ή μετά το φαγητό γιατρέ?)...
Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι Κυριακή απόγευμα, 18 ώρες πρό της εξέτασης, έχω αισίως καλύψει μόλις τα μισά της ύλης!Κι όσο κι αν με αγχώνει η σκέψη του να μην προλάβω, κάτι μου λέει πως για άλλη μια φορά θα εφαρμοστεί Ο Νόμος.
Ο Νόμος που διατυπώνει το εξής παράδοξο:μια εργασία που θα μπορούσε άνετα να ολοκληρωθεί τηρώντας συνεπώς (σε μένα μιλάτε?) ένα χρονοδιάγραμμα που κι αυτό φαντάζει αρκετά εντατικό και σφιχτό, καταφέρνει τελικά κανείς να την ολοκληρώσει λόγω αναβλητικότητας και αμέλειας στο μισό -και πολύ λέω- χρόνο, άν αγχωθεί την τελευταία στιγμή!Κι όταν πια εξαντηλεμένος τελειώνει στο παραπέντε πάντα,μα πάντα, αναφωνεί: μια μερούλα/βδομάδα/μήνα/έτος ακόμα να ΄χα, δεν ήθελα παραπάνω, και θα 'χα κάνει θαύματα!
Τρανταχτή εφαρμογή Του Νόμου το καμάρι μας η Ολυμπιάδα!Ποιός δε θυμάται τους κηπουρούς την παραμονή να φυτεύουν δέντρα στην φρεσκο-παραδοθείσα Παραλιακή λεωφόρο!Κι όμως,ακόμα και στο χείλος της καταστροφής επρολάβαμε!
και τώρα σκέφτομαι και παρηγοριέμαι η αφελής ηλεκτρολόγα,εδώ φέραμε εις πέρας ολόκληρη ολυμπιάδα τελειώνοντας πλειάδα έργων στο παραπέντε, σε 223 σελίδες εντός 18 ωρών θα κολλήσω εγώ???
είναι μαθηματικά βέβαιο πως αύριο στις 11.10 που θα φτάσει η ώρα να αναχωρήσω για το λατρεμένο Ίδρυμα για να δώσω το περί ου ο λόγος μάθημα, θα έχω μόλις τελειώσει την τελευταία σελίδα της ύλης λαχανιασμένη, για να εφαρμοστεί Ο Νόμος-όχι του Μέρφι,αλλά του τσαπατσούλη της τελευταίας στιγμής!) "γαμώτο,μια μέρα να είχα ακόμα,δέκα θα 'γραφα"!
γέλασε κανείς?μα καλά?έχω δώσει εγώ τέτοια εντύπωση?Τι φανταστήκατε δηλαδή?Οτι απλά αύριο (δηλαδή ακριβώς μια μέρα μετά) θα ήμουν και πάλι στο μισό της ύλης????
για σας παρακαλώ,που διαβάσατε 3 Post και νομίζετε οτι με μάθατε κιόλας...
Φεύγω,με περιμένουν τα παιδιά...έχουμε στήσει πάρτυ στο κεφάλαιο 2, ο Gauss,o Green,o Stokes και οι λοιποί...τη βρίσκουν κυριώς με το να γελούν εις βάρος μου που αδυνατώ η έρμη να συλλάβω τις ευρηματικότατες μαθηματικές τους παρατηρήσεις...Μου φαίνεται θα ανταποδώσω αναγκάζοντάς τους να αναγνώσουν όλο το διαδικυακό μου ημερολόγιο (το blog ντε!).ειδικά αυτόν τον αχόνευτο το Gauss.Θα τους πω μάλιστα οτι θα ακολουθήσει εξέταση.Εκεί να δεις σχολοστικότητα που θα επιδείξουν οι παλιο-σπασίκλες,δεν τους ξέρω νομίζεις!Θα τους δείξω εγώ τι εστί συλλογιστική πορεία!όχι παίζουμε...

Υ.Γ.Παρακαλείται ο μελλοντικός αναγνώστης να αγνοήσει όποια ανακολουθία στις σκέψεις,ασυνταξία και παντώς είδους ασυναρτησία...Το παρών γράφηκε κατόπιν εκτεταμένης έκθεσης σε επιφανειακά, διπλά και τριπλά ολοκληρώματα...
Για του λόγου το αληθές, βρείτε ακολούθως επισυμασμένο πανεπιστημιακό έγγραφο-τεκμήριο της επίδραση των άνωθι παρατεθέντων στη διάνοια του φοιτητή.

Υ.Γ.2 Βιβλιογραφία:Ώς τίμια blogger παραπέμπω για το Νόμο της τελευταίας στιγμής στο RAM του μήνα.

Τις επικαμπύλιες καλησπέρες μου

|

και μετά μου λές κάτσε διάβασε.ε,λοιπόν αρνούμαι(ξανά...πώπω μια άρνηση έχω καταντήσει!).Και τώρα που γράφω βλέπω με την άκρη του ματιού μου την απίστευτα βαρετή σελίδα 206 να με κοιτά απειλητικά σαν να μου λέει "τεμπέλα,πάλι χαζεύεις!Γι'αυτό οι άλλοι αύριο θα γράφουν κι εσύ θα κοιτάς την οροφή του αμφιθεάτρου(αν είναι στη θέση της!)".Κι όλα γύρω μου μυρίζουν τόσο μα τόσο έντονα καλοκαίρι που έχουν αρχίσει και μου τη δίνουν στα νεύρα:ο υδράργυρος που με μικρά μικρά βηματάκια ξεπήδησε σήμερα στους 30 C,το εξώφυλλο του Ε,η εκδρομή του αγαπημένου μου ραδιοσταθμού στη Σαντορίνη,η φίλη που ανακάλυψε το σούπερ- ένα βήμα από την παραλία και άλλο μισό από το πιο must κλαμπάκι του νησιού- δωμάτιο...ακόμα και τα πρωινάδικα εκδράμουν!έτσι μου ρχεται να τα παρατήσω όλα και να την κάνω για το κοντυνότερο (που λέει ο λόγος!) νησάκι...Ρε συ?και ποιός με κρατάει εδώ που τα λέμε?Σαντορίνη σου 'ρχομαι!

Ένα σακβουαγιάζ θα πάρω.Δεν χρειάζομαι και πολλά.Ένα μαγιό,κλασικά ένα τζην.Να πάρω και μπουφάν για το πλοίο(έλεος με τα κλιματιστικά ρε παιδιά!).Το βράδυ στα σοκάκια των Φηρών έχει ψύχρα,ένα σακάκι χρειάζεται!Το άσπρο που θα τονίζει το μαύρισμά μου (τι λέω η soon-to-be ηλιοκαμμένη ψωνάρα!).ένα καπέλο,θα με τρελάνει ο ήλιος καταμεσήμερο στο καραβάκι για Καμμένη,πηγαίνωντας για μπάνιο στο ηφαίστειο.Φωτογραφική μηχανή για τη στάνταρ φωτό με θέα την Καλντέρα μπροστά στο franco,απογευματάκι μετά τον καφέ στο Clasico.Κι ύστερα με την ψυχή στο στόμα να τρέχεις για Οία,να προλάβεις στο τσακ το ηλιοβασίλεμα (είπαμε,έχω κόλλημα) κι οι touristas να χειροκροτούν άμα τη δύσει του ηλ...

"στον ανορθωτή πλήρους κύματος πόσο ήταν το PIV?", με πιάνω να τεστάρω τον εαυτο μου καθώς το πλοίο για Σαντορίνη απομακρύνεται, με μένα να του γνέφω από την καρέκλα του γραφείου μου...

Η σελίδα 206 έχει πια γεμίσει άμμο, οι δίοδοι ξεθώριασαν από την αρμύρα...

|

Δευτέρα απόγευμα...δύση και τα παλιοσύνεφα κρύβουν τον κίτρινο δίσκο που ανυπομονεί να χυθεί στη θάλλασα παρασύροντας τη ζέστη της μέρας.Τσαντίζομαι για κάθε ηλιοβασίλεμα που χάνω.Ας είναι.Η μελωδική φωνή της Νταϊάνας Ρος-που τη θυμήθηκαν θεέ μου?- συντροφεύει τη ν πιο μίζερη και αντιπαραγωγική ώρα της μέρας.ώρα ελλάδος 8 παρά δέκα.Δεν είναι μέρα,δεν είναι νύχτα...στις 8 παρά δέκα ωφείλεις να είσαι χωμένος σε μια ανοιγμένη ντουλάπα διαλέγοντας την τέλεια μπλούζα για το μαύρο παντελόνι, να αρωματίζεσαι μπροστά στον καθρέφτη, να κοιτάς αγχωμένα την ώρα-προλαβαίνω?, να ρίχνεις μια τελευταία ματιά στο πρόγραμμα των σινεμά.έξοδος προ των πυλών.Στις 8 παρά δέκα η μουσική παίζει απλά για να παίζει και εσύ δεν της χαρίζεις την παραμικρή προσοχή....Εκτός...

Εκτός αν την Τετάρτη σε περιμένει ένα σφραγισμένο δίφυλλο που θα κρίνει αν οι φρεσκοαποκτημένες γνώσεις σου από το ψευτο-διάβασμα τετρακοσίων σελίδων σε τρείς μέρες αρκεί για να σου χαρίσει την παγκόσμια φοιτητική σταθέρα,το πολυπόθητο πενταράκι ή θεού θέλοντος και επιτηρητή επιτρέποντως κάτι περισσότερο...

Αφόρητα βαρετές σελίδες μικροηλεκτρονικών κυκλωμάτων...Αφορμή ζητά το μυαλό για να ξεφύγει.Στις 8 παρά δέκα του τη δίνει η Νταϊάνα Ρος που ταξίδεψε στα FM για να γαργαλίσει το αυτί μου και να με απαλλάξ... ε... αποσπάσει από την ανάλυση των κυκλωματικών διόδων.

Η Νταϊάνα Ρος ήρθε σ'αυτόν τον κόσμο καλούμενη να επιτελέσει ένα και μοναδικό σκοπό.Είναι λοιπόν ορισμένοι σε αυτόν τον πλανήτη so born for a reason και για καλή μας τύχη το συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι κάποτε... Προφανώς θα υπήρχαν και άλλοι που ουδέποτε θα εκπληρώσουν τον προορισμό τους και που στερούν την ανθρωπότητα από τις υπηρεσίες τους. τι θα συνέβαινε -προφανώς θα αναρωτήθηκαν και άλλοι εξυπνότεροι από μένα νωρίτερα- αν ο Γκράχαμ Μπελ βοσκούσε πρόβατα ή ο Παστέρ ζωγράφιζε ηλιοβασιλέματα, ο Φλέμινγκ ήταν κουρέας και ο Έντισον ψαράς; Το μόνο σίγουρο ότι εγώ θα διατύπωνα τους ημι-βλακώδεις προβλιματισμούς μου σε χαρτιά υπό το φως των κεριών...

Και καλά για εμάς τους υπόλοιπους θνητούς δεν προβλέπει τίποτα ο Μεγαλοδύναμος; Εμείς δηλαδή γεννιόμαστε, ταλαιπωρούμε τους έρμους που μας αναθρέφουν,σκιζόμαστε στη ρουτίνα της καθημερινότητας, σιχτιρίζουμε για το φουσκωμένο λογαριασμό του ΟΤΕ (no offence Mr. Bell) απλά και μόνο για να γίνουμε αστρική σκόνη χωρίς να έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε ούτε λίγο το ρούν των πραγμάτων ...?

...αν είναι το σύμπαν να αγνοήσει παντελώς το πέρασμα μου από τη γήινη πραγματικότητα τουλάχιστον χωρίς να με αφήσει να το αλλάξω ούτε λιγουλάκι, τουλάχιστον ας με αφήσει να το κατανοήσω όσο μπορώ με το φτωχό μου το μυαλό που ούτε τις διόδους Zener δεν μπορεί να συλλάβει, ας μου ξεδιπλώσει το μεγαλείο του...Στην τελική τι ζήτησα?Ένα ηλιοβασίλεμα,διάολε!

|

χαιρετίζω τη διαδικτυακή ομήγυρη...μέσα στο internετικό μπάχαλο, είπα να αφήσω κι εγώ το στίγμα μου και να τσουβαλιάσω στη σελίδα αυτή τις σκέψεις που με κατατρέχουν-με κυνηγούν και σε ησυχία δεν με αφήνουν- εξερευνώντας τα όρια της ανοχής των περιηγητών του κυβερνοχώρου,if any,πίσω από τη μάσκα ενός μπέμπη.Ελ νίνιο.Τα σέβη μου

|